Arcana Arcanorum. Σε κάποιους αρέσει ή βολεύει να διαδίδουν ότι κατέχουν κάποιο μυστικό.

Σε κάποιους αρέσει ή βολεύει να διαδίδουν ότι κατέχουν κάποιο μυστικό. Η εποχή μας αναζητά απεγνωσμένα  κρυφούς "εχθρούς", ή  κρυφούς "σωτήρες". (Αρκεί να είναι κάτι κρυφό). 

Ολοι πουλάνε έμεσα ή άμεσα, κάποιο μυστικό που θα σώσει κάποιους, κάποιον ή κάτι. Η εκφυλισμένη εποχή που ζούμε γέμισε από συνταγογράφους μαγείας, θεραπευτές που είναι αθεράπευτοι και μαγαζάτορες μυστικών που λύνουν προβλήματα.

Ομως το μυστικό βρίσκεται μέσα μας, και γιαυτό ονομάσθηκε ΑΜΕΤΑΔΟΤΟ. Εκεί θα το βρούμε και πουθενά αλλού.

Αυτή η πανάρχαιη σειρά Τυπικών η ονομαζόμενη Arcana Arcanorum, έχει ΜΟΝΟΝ αυτόν τον στόχο. Να βοηθήσει, αυτούς που "έχουν αυτιά να ακούσουν" και "μάτια για να δούν" να βρούν το Αμετάδοτο Μυστικό στον Εσωτερικό τους κόσμο.
Σε όποιον αναζητά μία συνταγή και οδηγίες χρήσεως για το «πώς θα καθήσω εγώ στο θρόνο του Θεού» τους λέμε ότι θα απογοητευθούν.  Τα Arcana Arcanorum δεν λύνουν τα προβλήματά μας. Μας δίνουν να καταλάβουμε μόνον, ότι μεταξύ ορατού και αοράτου υπάρχει επικοινωνία, ή μάλλον ότι το ένα κραδαίνεται από το άλλο. Το Μυστικό των Μυστικών βρίσκεται μέσα μας και μόνον. Από εκεί ξεκινά, εκεί καταλήγει και εκεί δρά. 

Τα «Arcana Arcanorum» ή αλλιώς «scala di Napoli», «Regime di Napoli», ή «το μυστικό των μυστικών», αποτελούν ένα σύστημα, ή αλλιώς μία σειρά Τυπικών, στο οποίο διατηρήρηκε, από φωτισμένους Εσωτεριστές, και μακρυά από τα βλέμματα αδαών, (αλλά και εκείνων που θέλησαν διαχρονικά να εκφυλίσουν τα Τάγματα κάνοντάς τα Λέσχες), προκειμένου να επιτευχθεί ο συντονισμός, ή η επικοινωνία ή ο κραδασμός εκείνος που απαιτείται για την «ένωση με το θείο», την «επανενσωμάτωση», την «επιστροφή», ή την «φώτιση». 

Λαμβάνοντας υπ’όψη ακόμη και τα αυθεντικά Τυπικά που ακόμη ευτυχώς έχουν λίγα Τάγματα, τα «Arcana Arcanorum», πάνε ένα βήμα πιο πέρα, ή μάλλον, αρκετά βήματα πιο πέρα. Οποιοσδήποτε τα κατέχει, δεν μπορεί και να τα εφαρμόσει. Αυτό είναι ουσιαστικά το μυστικό του «μυστικού των μυστικών»..., ή η Arcana των Arcana Arcanorum.

Ποιά είναι όμως η προέλευση και η ιστορία της εμφάνισης αυτού του συστήματος;

Ο Denis Labouré, λέει οτι τα «Arcana Arcanorum» προέρχονται από Ερμητικά κέντρα στα οποία διατηρήθηκαν Ερμητικές και Θεουργικές τεχνικές.

Ο Jean-Pierre Giudicelli, αναφέρει στα γραπτά του οτι τα «Arcana Arcanorum» υπάρχουν ακόμη και σήμερα, ως αγνή γραμμή, και οτι εκφράζονται σε κύκλους Πυθαγορείων βιώνοντας μία μυστική Πυθαγορική οδό που δίδει την «βεβαιότητα της αθανασίας». Ο ίδιος βεβαιώνει οτι υπάρχουν στους Τύπους Misraim-Memphis. Αναφέρεται επίσης και σε μερικές άλλες οργανώσεις που έχουν τα «Arcana Arcanorum» (τρείς ιερατικές τάξεις) για τις οποίες βεβαιώνει οτι δεν του είναι δυνατόν να μιλήσει... Αυτές τις διαβεβαιώσεις τις επιβεβαιώνει ο Denis Labouré: «Τα Arcana Arcanorum υπάρχουν ισομερώς σε άλλες οργανώσεις Πυθαγορικές, Ροδοσταυρικές ή σε συγκεκριμένα Ερμητικά Κολέγια πολύ κλειστά. Και μία προσεχτική μετάφραση των συμβόλων που εμπεριέχονται στα Τυπικά των Arcana Arcanorum κάνει σαφείς αυτές τις πηγές, καθώς, όταν το αιγυπτιακό αλφάβητο θα αποκρυπτογραφηθεί θα διαφανεί με έκπληξη, μετά την εξέταση των πρώτων αυθεντικών παπύρων, οτι η παράδοση της αρχαίας Αιγύπτου ξαναβρίσκεται στον Τύπο Misraim, ο οποίος είναι  πραγματικά ένας Τύπος της Αιγύπτου, καθώς η προφορική του παράδοση αντιστοιχεί αξιόπιστα στην χειρόγραφη παράδοση, η οποία δεν θα αποκαλυφθεί, παρά μόνον πολύ αργότερα».

Ο Gastone Ventura, συγγραφέας Τεκτονικών και Μαρτινιστικών βιβλίων, ιστορικός μελετητής του Τεκτονισμού έγραψε γι’αυτά: «Τα Arcana Arcanorum εφόσον θέλουν να τιμούν τον τίτλο τους είναι “Arcana” δηλαδή απόκρυφα».

Στα 1614 ο γιατρός και αλχημιστής Michael Maier είχε ονομάσει το πρώτο του βιβλίο Arcana Arcanissima, και το είχε αφιερώσει στον Αγγλο γιατρό Wiliam Paddy φίλο του Robert Fludd.

Τον 18^ο αιώνα βρίσκουμε την έκφραση «Arcana Arcanorum» στην Ροδοσταυρική και Αλχημική βιβλιογραφία.

O Κόμης Alessandro Cagliostro, ή Giuseppe Balsamo, κατά το πρόωρο του ταξίδι στην Μάλτα, στα 1766 ή 1767, έγινε δεκτός ως Τέκτων στην Στοά «Discrezione e Armonia» (Διακριτικότητα και Αρμονία). Σε αυτή την Στοά είχε συμμετάσχει και ο Ιππότης d’Aquino. Τυπικά και κανονισμοί της Στοάς είχαν μεταφερθεί στη Νάπολη στα 1767  και σε αυτά, προστέθηκαν μετά χάρις στον Luigi d’Aquino και ίσως και του Cagliostro και ενός Althotas (ίσως διδασκάλου του Adam Weishaupt, ιδρυτή των Illuminati, και ίσως το ίδιο πρόσωπο με τον Comte de Saint Germain) τρείς άλλοι βαθμοί ονομαζόμενοι «Arcana Arcanorum».

Κατά την διάρκεια της Γαλλικής επανάστασης οι Τεκτονικές Στοές άρχισαν να λειτουργούν υπό την καθοδήγηση της τριλογίας «Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα», παραποιώντας την αυθεντική μυητική σημασία και διδασκαλία των λέξεων αυτών, κάτι που γίνεται μέχρι σήμερα, δυστυχώς.

Η διδασκαλία των νέων αυτών Στοών των επηρεασμένων από την τριλογία, δεν ήταν πια η παραδοσιακή. Ο Εσωτερισμός είχε εγκαταληφθεί. Την θέση του είχε πάρει η προσωπική προβολή και στην καλύτερη των περιπτώσεων, η μάχη εναντίον των τυράννων. Δεν διδασκόταν πλέον ο συμβολισμός, ούτε η Καμπαλά, ούτε η Αλχημεία στους υψηλούς βαθμούς. Αντίθετα γινόταν συζήτηση για πολιτική, για ελευθερία και πάει λέγοντας. Η «λείανση» της ανθρωπότητας μέσω της «προσωπικής λείανσης» αντικαταστάσθηκε με την λείανση της προσωπικής προβολής.

Ο Jean Marie Ragon, στο «Cours Philosophiques de la Francmaçonnerie» του 1844, δίδει μαρτυρία της παράδοσης μιας σύνοψης χειρογράφου 4 βαθμών του Τύπου Misraim, στους οποίους βαθμούς (87^ο, 88^ο 89^ο, 90^ο) περιλαμβάνονταν τα «Arcana Arcanorum». 

Κατά πάσα πιθανότητα, οι δύο αδελφοί Bédarride, που είχαν εγκαταστήσει στις 14 Μαΐου 1814 τον Τύπο Misraim στο Παρίσι (Rue des Bons Enfants 27), είχαν αλλοιώσει (ως όφειλαν) τα «Arcana Arcanorum», προκειμένου να τα προστατέψουν.

Ηταν τότε (11 Νοεμβρίου 1816) που μία ομάδα Τεκτόνων του Τύπου Misraim (Joly, Richard, Ragοn, Meallet, Gaborria, Pignière, Decollet), παρά την αρνητική ψήφο της συνόδου της 16 Οκτωβρίου 1816, εμπιστεύθηκε τον Τύπο Misraim στην αγκαλιά της Μεγάλης Ανατολής της Γαλλίας. Ανιστόρητη, φυσικά, συμμαχία αφού ο χαρακτήρας και η φιλοσοφία της Μεγάλης Ανατολής της Γαλλίας δεν είχε ούτε έχει καμμία σχέση με τον Εσωτερισμό του Misraim και τα σε αυτόν περιλαμβανόμενα «Arcana Arcanorum».

Λίγο-λίγο ο Τεκτονισμός απέκτησε μία φυσιογνωμία που ήταν σε αντίθεση με το ίδιο του το παρελθόν και την καταγωγή του. Οι Στοές δεν ασχολιόντουσαν πιά με τον «εσωτερικό τους Ναό».

Σε αυτό το κλίμα (ο Τύπος Misraim «δέθηκε» στην αγκαλιά της Μεγάλης Ανατολής της Γαλλίας και ο Τεκτονισμός έχανε σιγά-σιγά την παραδοσιακή του μορφή), ήταν προφανές οτι βαθμοί όπως εκείνοι των «Arcana Arcanorum» δεν έβρισκαν πλέον ζηλωτές.

Οι ζηλωτές των «Arcana Arcanorum» εγνώριζαν πολύ καλά, έχοντας μελετήσει το αντικείμενο με άλλη δομή, ότι όπου υπάρχει Ελευθερία δεν δύναται να υπάρχει Ισότητα και οτι οι όροι της επαναστατικής τριλογίας, είναι μεταξύ τους αντιθετικοί.

Ελευθερία οφείλει να είναι η απελευθέρωση από τα πάθη και τις προκαταλήψεις, ή απελευθέρωση από την... ελευθερία μας να κάνουμε ό,τι θέλουμε. Ισότητα, είναι στόχος ανέφικτος. Εφικτός είναι μόνον ως ισότητα ευκαιριών. Ο μόνος εφικτός όρος είναι αυτός της Αδελφότητας.

Είναι σαφές οτι, με αυτήν την κατάσταση και αυτές τις αρχές, οι Τέκτονες που ακολουθούσαν την «κλίμακα της Νάπολης» εργαζόντουσαν εμπιστευτικά. Την εμπιστευτικότητα αυτή την είχαν υιοθετήσει για την προστασία τους.

Ένα συγκεκριμένο δεδομένο που συμπίπτει με όσα έχουν βεβαιωθεί από τον Thory, βρίσκεται στην σελίδα 125 της ιστορίας του Misraim του Bédarride όπου επιβεβαιώνεται οτι στα 1782 «ο μυημένος Parenti της Στοάς Misraim της Ζακύνθου, πήγε στις Βρυξέλλες». Στις Βρυξέλλες, όπου ο Τύπος παρουσιάσθηκε στα 1817, υπάρχει ακόμη και σήμερα ένα μέρος των αρχείων του, που περιλαμβάνει το δημοσιευμένο Σύνταγμα της 5/4/1818 από τον Remy, στην Rue des Escaliers, μερικά διπλώματα, και μία χειρόγραφη κεράμωση σε περγαμηνή που περιέχει μεταξύ άλλων τα «Arcana Arcanorum», με μία γραφή που ταιριάζει σε ντοκουμέντο πιο παλιό, και που αναδύθηκε τουλάχιστον στα 1780-1785.

Εκείνη την εποχή, η νήσος Ζάκυνθος ήταν κάτω από την κυβέρνηση της Βενετίας και οι γαλέρες της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας ταξιδεύοντας για εκείνα τα νησιά του Ιονίου προσάραζαν στα λιμάνια της Puglia αφού διαπερνούσαν την Αδριατική. Αυτό δικαιολογεί πώς η «κλίμακα της Νάπολης» έφτασε στην Βενετία όπου (σύμφωνα με τον Thory) ήταν σε ακμή πριν την Γαλλική επανάσταση του 1789.

Σήμερα, τα «Arcana Arcanorum», διατηρούν την ύπαρξή τους, μέσα σε λίγες οργανώσεις που τα φυλάσσουν μακρυά από τους περίεργους. Μεταξύ αυτών και ο Τύπος Misraim-Memphis.

Ο εκφυλισμός των περισσότερων Ταγμάτων, τα οποία πλέον έχουν φτάσει στο σημείο να αποκηρύσσουν πολλές φορές τον Εσωτερισμό, θυσιάζοντάς τον στην κοινωνικότητά τους, κάνει πιο επιτακτική την ανάγκη, το «μυστικό των μυστικών», η «επικοινωνία με το θείο», η «επιστροφή στην πηγή» να παραμείνει ενεργή για εκείνους τους λίγους που επιμένουν παραδοσιακά.

Το τέλος της υποεποχής του σιδήρου της εποχής του σιδήρου, της επονομαζόμενης Kaly Yuga, ελπίζουμε να φέρει και το τέλος στην έκπτωση της παραδοσιακότητας που κυριαρχεί σε όλον τον πλανήτη, και που οι πολυάριθμες κρίσεις, περιβαλλοντική, οικονομική, πολιτική, αξιών, είναι μόνο η υλική της έκφραση. 

Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό STRANGE τεύχος 141, τον Ιανουάριο του 2012